Een paar weken geleden was ik op een lady’s event waar netwerken, sport en beauty samenkwamen. Oud boxer Arnold Vanderlyde was als gastspreker aanwezig. Ik weet dat hij na zijn carrière, sport en bedrijfsleven dichter bij elkaar wilde brengen, en dat hij na zijn sportcarrière zich ging richten op het begeleiden van mensen op weg naar succes.. Iets wat mij dus allemaal aansprak. Ik keek daar best naar uit, ik ben zoals jullie weten helemaal van het mensen begeleiden op weg naar meer bewustwording, daarnaast zit spiritualiteit me in het bloed en dat heeft Arnold ook heb ik wel eens gelezen. Vol verwachting ging ik op pad, werd heerlijk ontvangen met champagne (in 1 glas zat een echte diamant), buiten veel vuurkorfjes, warme chocomelk, stampotten, soepjes, noem het maar en ’t was er. Binnen een zaal vol vrouwendingen, nagels lakken, nep-wimpers, kleding, schoenen, tassen en sieraden. Een roze cabriolet waar je een weekend mee op stap kon als je gewonnen had en veel aandacht voor health & body…., en natuurlijk de ondersteuning van een goed doel.
En dan kom ik nu waar ik heen wil…..het moment was daar, Arnold werd aangekondigd vol verwachting klopt mijn hart 😉 en wat denk je wat……de meeste bezoekers (echt niet allemaal) bleven doorkleppen, wijntjes drinken, beppen, kopen, passen, weer kopen, lachten en kletsen….
Ken je zo’n moment dat je een gevoel van schaamte krijgt? Ik schaamde me ten opzichte van een man die gewend was dat als hij op de bühne stond iedereen stil werd en ging luisteren. Ik wilde naar hem toelopen en zeggen; lieve meneer Vanderleyde het ligt niet aan u hoor, deze dames zien alleen maar zichzelf en hebben niet het fatsoen om interesse te tonen voor iets waar deze dames kennelijk niet voor zijn gekomen, bewustwording! Nee…ze kopen, lachen, praten, drinken…….sorry Arnold, maar met mij erbij luisteren echt zeker wel 15 vrouwen van de 100 hoor, ga gerust door. Ik heb het natuurlijk niet gedaan, ik heb braaf staan luisteren, maar door de ergernis en schaamte heb ik ’t maar half gehoord, maar wel begrepen. Wat ik onthield was ook dat we hem zodra het om ontwikkeling van mensen gaat, hem wakker mogen bellen!! (laat ik nu net niet zijn nummer hebben en dat is maar goed ook, want als ik over ontwikkeling van mensen, spiritualiteit, levensvragen of succes ga praten kan het maar zo midden in de nacht worden)
Het moraal van dit verhaal? Dat ik tot de schokkende conclusie kwam dat veel vrouwen het uiterlijk en de gebakken lucht nog steeds belangrijker vinden dan het innerlijk en de bewustwording van wie je bent en hoe je dingen in je leven zelf in de hand kan hebben.
Het is geen oordeel (of toch wel?) het was vooral mijn verbazing en schaamte
die me er nu toe bracht dit te schrijven, het speelde zich al ongeveer een maand geleden af, maar ik moest er steeds aan denken en daarom schrijf ik het nu maar van me af, ben ik het ook weer kwijt 🙂
p.s. ik had niet het glas met de echte diamant…