Stel je toch eens voor……

Filosoferen…ik hou ervan! Misschien is ’t een gen waar je mee wordt geboren, ik weet het niet, maar je kan mij weken opsluiten om na te denken, te voelen, te diepzielduiken. Of gewoon avonden lang met gelijkgestemden filosoferen over het leven, heerlijk lijkt me dat. Het is misschien raar voor de één, misschien herkenbaar voor de ander.

Ik gooide net na mijn 1^e afspraak de deur open omdat de zon heerlijk mijn kamer inscheen. Pakte mijn koffie … ging zitten met mijn kop in de zon, ogen dicht en dan….ja, dan ga ik los, Hellen zittend in haar eentje, ik hoorde alleen de vogels in de tuin, …en ineens bedacht ik… Stel je toch eens voor………

Dat het leven anders in elkaar zit dan we denken of doen. Dat hoe we ons gedragen ooit is opgedragen door mensen die bang waren dat iedereen gebruik maakte van zijn eigen intuïtie, denken en gevoel. Dat regels er niet altijd zijn om je te helpen maar om je klein of gevangen te houden. Dat wij ons slaapwandelend iedere dag voortbewegen, we doen wat we doen omdat het zo hoort, omdat het is afgesproken, omdat we ons moeten schikken in de regels om ons heen. Dat we vooral slaapwandelen omdat als we echt wakker zijn we alleen maar schuld, pijn of teleurstelling voelen. Dat we erachter komen dat we niet willen doen wat we nu doen of niet willen zijn waar we nu zijn. Dat geld en spullen ons in slaap moeten houden, dat het de kettingen zijn waar we onszelf aan hebben vastgelegd. Dat als we echt wakker zijn, we zien hoe we in de maling worden genomen, hoe we bestolen worden, hoe een groep mensen in de wereld profiteren van andermans ellende.  Dat we erachter komen dat alles wat we te zien en te horen krijgen over de wereld in de media helemaal niet klopt, zwaar manipulatief is. Kijk naar religie, je moet wel op een vooraf bepaald pad lopen anders straft God je, regels op schrift die geïnterpreteerd worden door wat we moeten geloven wijze mannen. Dat anders zijn, een poging van de ziel is om uit te breken, uitbreken uit situatief waarvan je voelt dat ze niet oké zijn…. Dat eenzaamheid niet eens bestaat, dat er alleen maar onvoorwaardelijke liefde regeert, dat we geen boekjes nodig hebben om uit ongelukkige gevoelens te ontsnappen. Dat iedereen een plek heeft in de wereld, dat angst alleen maar een signaal is om uit te kijken en niet meer wordt ervaren om jezelf op je plek te houden.

Stel je voor dat we kunnen leven in een wereld waar de mens alleen maar doet waar ie blij van wordt, waar geen jaloezie is, geen oordelen zijn, geen regels over hoe we ons moeten voelen, over hoe we ons moeten gedragen. Stel je voor dat alle woede van mensen verdwijnt als ze weer gewoon mogen zijn wie ze zijn, dan hoeft er namelijk niks opgekropt te worden en is er geen woede meer. Stel je voor dat daardoor kinderen niet meer liefdeloos opgroeien, dat er geen vluchtelingen meer zijn, dat er geen macht meer wordt misbruikt, dat we niet afhankelijk zijn van een paar ego’s en narcisten die de wereld regeren…. Stel je gewoon eens voor….laat af en toe je gedachten eens lekker “flowen”, wat er ook in je op komt, hoe gek ook, oordeel er niet over, laat lekker gaan……. Laat al die gedachten eens heerlijk stromen…..

Ik wens je een fijne koffiebreak toe, en hoop ook dat het zonnetje bij jou schijnt …

 

Hellen

http://www.innerzicht.nl – http://www.instagram.com/hellen_kabel (voor dagelijkse korte schrijfsels)

Advertentie

Uitstel van executie…. doe het gewoon!

Ben jij conflict vermijdend? Een rasechte pleaser? Misschien zeg je nee, maar van binnen weet jij hoe ’t zit en daar gaat het mij om. Voel je je enigszins aangesproken lees dan ff verder. Heb je er geen last van, lees dan vooral de andere blogs, zit er vast wel ééntje voor je tussen J (PS. Als je een pester bent of gepest wordt lees dan t onderste deel)

Oké conflict vermijdend, ik kan er kort over zijn, stop er maar mee….. ga het maar gewoon aan. Niet schreeuwend, verwijtend of woedend, maar rustig uitspreken wat er aan de hand is.

Uitspreken kan lastig zijn, onveilig of ronduit eng, want je weet natuurlijk nooit wat een ander gaat doen of welke reactie er op je afkomt. De consequentie is niet duidelijk of de uitkomst staat al vanuit angst vast in je hoofd. Mond houden is dan de enige optie.

Je houdt jezelf klein als je om conflicten heen loopt of please gedrag vertoont. Ik snap de angst voor eventuele gevolgen, maar geloof mij, je stelt t uit, het conflict gaat niet weg, wordt waarschijnlijk alleen maar groter. Het blijft doorgroeien…en uiteindelijk moet het er toch een keer uit. Het is een soort vulkaan geworden, dus beter uitspreken dan dagen, weken en soms wel jaren wachten. Echt…je kunt jezelf en je gevoelens nu eenmaal niet ontlopen. Het ontploft een keer.

Soms weet je zelf niet eens waar het vandaan komt, ik geef je een voorbeeld uit de praktijk. Iemand  kwam hier omdat hij ’t niet uitspreken van dingen zo zat was, het stond hem in de weg als eigenaar van een redelijk groot bedrijf. Hij had echt geen idee waarom hij het zo moeilijk vond om sterke persoonlijkheden aan te spreken en ging er al vanuit dat hij niet was opgewassen tegen verbaal krachtige types. Om een lang verhaal kort te maken, hij was vroeger als kind gepest! Hij was t zelfs vergeten, maar door het gesprek kwamen we hierop uit. Hij werd gepest door krachtige (schijn) verbaal sterke jongens. In elkaar geslagen zelfs, opgewacht en ga zo maar door. Het inzicht was hartverscheurend….. maar de kern werd duidelijk. Natuurlijk ga je dan conflicten uit de weg, logisch toch! Maar nu niet meer nodig…. Snap je?

Mocht jij het ook doen, ga dan eens na waar de kern zou kunnen liggen. Ontken de angst niet, stop m niet weg, maar weet dat de angst bij de ervaring van toen ligt.

En dan tot slot nog even tegen alle pestkoppen (vaak ook op de werkvloer), anderen onderuithalen is een uiting van je zwakte. Je bent bang dat de ander beter of leuker is, iets doet wat jij niet kan, misschien ben je  jaloers. Deze angst zet je om door aan te vallen, door de ander te overschreeuwen of letterlijk het leven zuur te maken. Besef dat jij de lozer bent in dit verhaal, dat jij vooral aan jezelf mag gaan werken, je hebt geen idee wat je de ander aandoet, en soms zelfs voor vele jaren pijn en angst bezorgt…..pesten…stop ermee!

Hellen

http://www.innerzicht.nl – instagram hellen_kabel

De sleutel voor 2018…

Terugkijkend kan ik concluderen dat 2017, zeker het laatste half jaar, een pittige klus was. Niet alleen voor mijzelf, maar voor veel mensen om me heen, zowel privé als binnen mijn klantenkring. Het was vaak “even slikken en weer doorgaan”, want je moet wel. Als ’t voor jou niet zo is, dan kun je stoppen met lezen, dan schrijf ik deze blog gelukkig niet voor jou 😉

Relaties, leegte, verlangens en afscheid, waren wel de woorden die het meest voorkwamen en daar ben ik eens goed op gaan broeden. Persoonlijke leegte, niet durven uitspreken wat je werkelijk voelt en blijven doorlopen omdat verandering zo verdomde eng is. Angst voor het onbekende, mensen pijn doen, de toekomst, geld, huizen, alleen achterblijven, kinderen of bedrijven hebben, waren de grootste kettingen die angst op zijn plek hielden. Terwijl verandering, verlangen, passie, gezien, gehoord en erkend worden, vrijheid en willen delen in gelijkwaardigheid aan de deur bleven kloppen. Een borrelende vulkaan die we zo goed mogelijk onder controle bleven houden. Zo kan ik wat ik zag het beste omschrijven.

 

Waarom doen we niet gewoon wat we graag willen of voelen?

Op weg naar volwassenheid is onbewust onze “natuurlijke kracht”, ons bestaansrecht misschien wel uit handen gegeven, we misten het vertrouwen dat we oké waren door welke ervaringen dan ook. Op deze manier hoopten we op goedkeuring, erkenning, op liefde, gezien en gehoord worden, op respect, maar vooral op veiligheid, geborgenheid en liefde. We hebben ons aangepast. En deep down was er altijd weer die stem die zei; Hallo….kom eens terug, ik mis je! (de stem van je gevoel die we inmiddels goed kunnen negeren.) We hebben vanuit het verleden al heel snel geleerd dat voelen niet de fijnste weg kon zijn, voelen kan namelijk ook pijn doen en pijn wil je niet voelen omdat het ons ook laat zien wat we missen. Dus stopten we het gevoel wat pijnlijk was weg. We liepen zo weg bij wie we waren. Eigenlijk om te overleven dacht je, je deed het om jezelf te helpen onbewust. Je hoofd nam over en je maakte keuzes die minder pijnlijk leken. Alles opgelost, ik voel geen pijn en leef mijn leven volgens de regels van anderen of volgens de regels van mijn interne overlever. Er zijn mensen die daardoor juist alleen maar op zoek gaan naar geluksmomenten zonder werkelijk de verbinding met t gevoel meer aan te gaan. (seks, drugs, alcohol, snelle bevrediging die we dan verwarren met geluk en echt voelen, het is tijdelijk en heeft steeds meer nodig om je goed te blijven voelen). Maar dat is weer een ander onderwerp anders wordt t te lang 😉

Tijd om wakker te worden in 2018 en de angst in de ogen te kijken.

Gevoel heeft een functie! Het praat tegen je, kan geen denkfouten maken, gevoel is puur en echt en….het is juist je persoonlijke TomTom! De meest succesvolle mensen handelen vanuit gevoel, t hoofd gebruiken ze heel wijs erbij. Gevoel brengt je naar je werkelijke Passie, naar je doel, naar je wensen,  je vervulling, blijdschap, liefde en geluk. Het brengt je naar je diepste verlangen……het brengt je naar echte verbindingen..

Zie de mens als een kreeft, de kreeft heeft een pantser, zonder pantser gaat ie dood. Veel mensen leven als een kreeft, vastgrijpend aan zogenaamde “veiligheden”, niet in staat om echt voor zichzelf te kiezen. Met de volgende vragen aan jezelf ben je al aardig op weg naar de sleutel, neem ze eens met jezelf door en kijk of het een verschuiving teweegbrengt. De sleutel voor 2018 zit in de deur van “Bewustzijn”!

Wat zijn de herinneringen uit je verleden die bepalend zijn voor je gedrag en houding van nu? Wat bescherm je nog steeds wat eigenlijk niet meer nodig is omdat je volwassen bent? (als je vader je sloeg als je een grote mond had, durf je dan nu jezelf nog wel uit te spreken? Ik denk het niet, maar je bent nu volwassen en men slaat je niet als je zegt wat er echt in je leeft, jij moet dat inzien, jij moet de keuze maken en je beseffen dat de volwassen jij zelfs als ze wel komen, klappen aan kan, jij bent niet meer het kind van toen). Zie je de wereld vanuit je angst of vanuit de volwassen jij die echt alles aankan 😉

Beetje lange blog, valt nog zoveel over te vertellen…. Wie weet de volgende x…

Heb je vragen stuur ze gerust naar info@innerzicht.nl

Hellen