Na een oproepje op Instagram (hellen_kabel) met de vraag “Wat wil jij loslaten” , en de afgelopen periode meerdere mensen gesproken te hebben over dit thema werd het weer tijd voor een blog.
Wa
t wilde men o.a. loslaten; een ouder (dementie), cocaïne gebruik, burn-out, drank misbruik, kind (er ging er één uit huis), en een intense liefde die ineens was gestopt.
Ga er maar aanstaan…., maar het goede nieuws is dat het kan als je de diepere laag van niet kunnen loslaten snapt. Dat ga ik je proberen uit te leggen, het maakt ’t niet minder moeilijk of minder pijnlijk, maar je bent er misschien een stuk sneller doorheen dan je gewend bent.
Het eerste wat opvalt, dat we het onderwerp benoemen, zie hierboven, en dat is gelijk de eerste valkuil. Het gaat namelijk niet om die dingen of mensen, we willen graag van het gevoel af wat het ons geeft als het er niet meer is.
Pijn….. het is vreselijk pijnlijk, een verscheurd gevoel in je lijf, zelfs misselijkheid komt voor, het voelt als een knoop in je maag, het is wat de hele dag door je hoofd gaat, het leid je af van werk en gezin, de pijn is de boosdoener, die willen we niet meer, dat willen we loslaten.
Waar komt die pijn vandaan? De persoon of ’t middel dat je niet los kan laten gaf je een gevoel…het tegenover gestelde gevoel van pijn. Als je pijn hebt en je duikt diep in je verslaving voel je iets anders dan de schreeuwende pijn, het lijkt dus de oplossing want je voelt je goed.
In de liefde gaat het ook om het gevoel maar is iets ingewikkelder, de liefde gaf je vleugels, er was iemand die om je gaf, je prettig vond, om je heen wilde hebben, erkende en zelfs nog meer…..laten we eerlijk zijn, wie wil dat niet. Het gevoel van een magnetisch trektouw tussen jou en de ander, hoe bijzonder magisch en intens is dat? Heel erg, tot één van de twee stopt. De ander blijft in verscheurde pijn, en onwetendheid van wat er is gebeurd achter en dan begint de strijd van het loslaten. Als je aan iemand gaat vastklampen komt het nooit meer goed, is beklemmend en dat wil niemand. Het laat je zien waar jouw lege plekken zitten, waar jij nog niet genoeg op jezelf vertrouwt, waar jij onverwerkte stukken hebt liggen, loslaten van pijn gaat dus over jezelf….. Als een vriendin met liefdesverdriet zit dan zeg je heel snel; Nou zeg, je wil toch geen kerel die kennelijk niet bij jou wil zijn? Laat t los, je bent meer waard dan dat, loop niet als een hondje achter hem aan, hij wil niet!! Allemaal waar, maar niet als je in diepe pijn zit. Het is de angst die grip krijgt, afwijzing, alleen zijn, niet goed genoeg zijn, liefde missen etc. …..
Je kunt twee dingen doen, de fles pakken en verdoven of kijken wat je echt mist…. Loslaten gaat dus over angst. Angst dat je kind, dat uit huis gaat, iets overkomt omdat jij er niet bij bent, angst dat er nooit meer iemand van je gaat houden, angst dat je niet goed genoeg bent, dat je alleen bent etc..
Heftig, dus kijk waar dit gevoel van gemis je werkelijk aanraakt, welke overtuigingen er zitten die waarschijnlijk helemaal niet waar zijn, pas dan kun je ook gaan loslaten. Dan besef je ook dat je alleen maar mensen en dingen wilt die ECHT zijn, die de verbinding met je willen omdat het wederzijds is, niet afhankelijkheid, maar wederzijdse verbinding.
Loslaten is makkelijker gezegd dan gedaan, maar hoe eerder het inzicht, hoe eerder je de draad weer kunt oppakken….. ik wens iedereen die in de loslaatfase zit mooie inzichten en veel sterkte… Komt goed!
Hellen
Info zie www.innerzicht.nl 